Het creëren van vrijheidsrokken is een langlopend project. Een paar jaar geleden ben ik daar mee begonnen omdat ik geconfronteerd werd met de enorme textielafvalberg van afgedankte militaire kleding. Geïnspireerd door de bevrijdingsrokken uit 1945 ben ik na gaan denken over wat vrijheid voor mij en de mensen om mij heen betekent. Van de militaire kleding ben ik vrijheidsrokken gaan maken. Helaas brak vorig jaar de oorlog uit tussen Oekraïne en Rusland en bleek vrijheid weer een heel andere betekenis te krijgen, zeker voor de Oekraïense vluchtelingen die naar Nederland kwamen. Met een tolk en diverse Oekraïense vrouwen (en zelfs een paar kinderen) zijn we aan het werk gegaan. Ik heb hen gevraagd om ‘iets’ te borduren op een lapje afgedankte militaire kleding, uiteraard waren ze geheel ‘vrij’ in het onderwerp en de kleuren. Borduren is een ambacht/ techniek die nog veel wordt toegepast in Oekraïne. Bekend zijn hun traditionele blouses. De meeste vrouwen spraken geen Nederlands of Engels, maar juist door met de handen te werken ontstond er een verbinding. In een sfeer van rust en vertrouwen kwamen er ook verhalen naar boven en benoemden ze onderwerpen die voor hen belangrijk zijn. Dat was ook voor mij weer inspirerend en heeft naast de vrijheidsrok ook weer nieuw werk opgeleverd. Van alle geborduurde lapjes heb ik een grote vrijheidsrok gemaakt.
Tijdens de borduurbijeenkomsten kwamen er diverse onderwerpen naar boven. Natuurlijk persoonlijke verhalen, maar ook onderwerpen die zij graag aan ons willen laten zien/ horen.

De hele tekst ... ook in Engels en Oekraiens hieronder te downloaden.